Łódzkie tramwaje i autobusy

Tabor tramwajowy
Strona główna

Wagon doczepny Sanok (SnD)
1929 - 1973

 

Lp III - 154 + SnD - 461 na linii 17. Łódź, pl. Wolności.
Foto: Sigurd Hilkenbach, ze zbiorów Łukasza Stefańczyka; 25.08.1971 r.

 
Typ: Sanok (SnD)
Producent:
Zjednoczone Fabryki Maszyn, Kotłów i Wagonów – L. Zieleniewski i Fitzner-Gamper, Spółka Akcyjna, Fabryka Sanocka
Lata budowy: 1929
Liczba pojazdów: 23
Numery taborowe: 461 - 483
Pierwszy przydział: KEŁ (zaj. Tramwajowa i Dąbrowskiego)
Ostatni przydział: MPK-Łódź (zaj. Tramwajowa)
Data wpisu pierwszego pojazdu: 4.06.1929 r.
Data skreślenia ostatniego pojazdu: 10.03.1973 r.

NADWOZIE
Konstrukcja:
stalowa
Długość:
10412 mm
Szerokość: 2057 mm
Wysokość: 3337 mm
Ciężar własny: 8700 kg
Dach: drewniany, owalny, pokryty masą elastyczną oraz płótnem nasyconym farbą wodoodporną
Podłoga:
drewniana, wykończona drewnianymi listwami
Drzwi zewnętrzne: dwuskrzydłowe łamane (montowane od II wojny światowej)
Drzwi wewnętrzne: dwuskrzydłowe przesuwne ręcznie
WNĘTRZE
Rodzaj siedzeń: drewniane, krzesełkowe
Liczba miejsc siedzących:
28
Liczba miejsc stojących: 32
Ogrzewanie:
brak

Oświetlenie: 5 lamp w przedziale pasażerskim i po jednaj na pomostach
Wentylacja: dwa wywietrzniki dachowe, dwa wentylatory oraz przesuwne do dołu szyby w bocznych oknach.

PODWOZIE
Liczba wózków:
1
Liczba osi:
2
Rozstaw osi: 2700 mm
Średnica kół: 817 mm
Hamulce: ręczny do umiejscawiania, elektryczny tarczowy (solenoid)




 
 

W dniu 14 kwietnia 1928 roku Kolej Elektryczna Łódzka (KEŁ) złożyła w zakładach Zieleniewskiego w Sanoku zamówienie na 12 wagonów silnikowych (5 zamówiono wcześniej) i 23 doczepne. Pierwsze doczepy o numerach 461 - 465 dotarły do Łodzi 4 czerwca 1929 roku. Pozostałe z numerami 466 - 483 sprowadzano do sierpnia. Zgodnie z wprowadzonym podziałem wozy z numerami bocznymi nieparzystymi przydzielono zajezdni przy ul. Tramwajowej, natomiast z numerami parzystymi do nowej zajezdni przy ul. Kilińskiego (Dąbrowskiego).
Sanoki były pierwszymi miejskimi wagonami o konstrukcji stalowej. To także pierwsze doczepy nowej generacji bez dachowych świetlików, z zabudowanymi pomostami i długością przekraczającą 8,5 metra. W celu poprawienia wentylacji na dachu przedziału pasażerskiego zamontowano dwa dodatkowe wentylatory, które tłoczyły powietrze przez specjalnie przystosowane oprawy plafonier sufitowych.
Nowe tramwaje nie były bez wad. Już w pierwszym roku eksploatacji duże kłopoty sprawiały hamulce tarczowe, które nadmiernie się grzały. Głównym powodem awarii był nienajlepszy montaż tarcz hamulcowych oraz zastosowanie wadliwych okładzin azbestowych. Przegrzewały się również łożyska w zestawach kołowych, przez które przedwcześnie zużywały się panewki. Pękały niektóre spawane łączenia ostojnic wózków. Wadliwe okazały się nawet mocowania siedzeń dla pasażerów, czy mechanizmy w przesuwnych drzwiach odgradzających przedział pasażerski od pomostu. Zdarzało się, że z powodu nadmiernej liczby usterek wagon trzeba było odstawić. Ostatecznie po kilku latach wiele szczegółów dopracowano, co pozwoliło na dalszą wieloletnią eksploatację.

W czasie okupacji hitlerowskiej zamontowano w wagonach drewniane drzwi na pomostach. Dwuskrzydłowe drzwi nie posiadały klamek i pełniły głównie rolę blokad po lewej stronie. W przypadku zmiany kierunku jazdy konduktor zamykał drzwi po przeciwnej stronie, a te dla pasażerów wsiadających i wysiadających zostawały otwarte na stałe.
 

Wagon doczepny SnD w wersji fabrycznej z 1929 roku. Numery: 461 - 483

 

Wagon doczepny SnD w wersji z drugiej połowy z lat 40. XX wieku.

 
 

Doczepa SnD z tablicą "Chojny" i Lp II na linii 1.
Łódź, manewry na krańcówce Chojny, ul. Rzgowska.
Foto: ze zbiorów Jerzego Wojtowicza ok. 1938 r.

 

Doczepa SnD - 481. W głębi Lp I + Ryski.
Łódź, pl. Wolności.
Foto: ze zbiorów MKM MPK-Łódź; okres okupacji

     

 

SnD - 477 w okresie II wojny światowej.
Foto: Emil Konrad, ze zbiorów MKM MPK-Łódź


 

 

Wnętrze SnD - 469 w okresie II wojny światowej.
Dla zwiększenia powierzchni pasażerskiej zlikwidowano siedzenia po jednej stronie i zabezpieczono boczne okna.
Foto: ze zbiorów MKM MPK-Łódź
 

Sanoki w okupacyjnym kremowo-niebieskim malowaniu jeździły do pierwszej połowy lat 50. Następnie przemalowano je na kremowo-czerwono. W barwach tych kursowały do końca eksploatacji.
Remonty kapitalne przeprowadzano średnio co pięć lat. Stopniowo wystrój wnętrza wagonów stawał się coraz bardziej ubogi i prosty. W celu zwiększenia pojemności zlikwidowano podwójne siedzenia. Na zewnątrz usunięto listwy ochronne przy wózkach, dwa okrągłe wywietrzniki na dachu oraz ozdobne wykończenia przednich szyb pomostowych. Dachy opasano drewnianymi rynienkami.
Nieco odmiennej modernizacji dokonano w wagonie 468, upodabniając go do Lilpopa II. Zaokrąglono w nim pomosty oraz zlikwidowano charakterystyczne dla Sanoków ozdobne wykończenia okien. Nie wiadomo dokładnie kiedy i czy tylko w tym jednym wagonie dokonano takiej przebudowy.

 



 

W uroczystościach związanych z otwarciem tras najczęściej udział brały najlepsze lub najmłodsze wagony. Nie zawsze jednak było w czym wybierać. Na zdjęciu widać skład skręcający z ul. Oszczepowej w Retkińską, w dniu 30 kwietnia 1955 roku. Inauguracyjny przejazd na Retkinię prowadził liczący kilka miesięcy wagon 2N2 - 290 z 26-letnim Sanokiem - 476. W Łodzi nie było wówczas młodszych doczep!

 

Wagon doczepny SnD w wersji upodobnionej do Lilpopa II. Numer 468.

 

 

Lp III - 154 + SnD - 468 w wersji upodobnionej do Lp II.
Łódź, skrzyżowanie Strykowska/Nowotki
Foto: ze zbiorów Wojciecha Dębskiego; ok. 1965 r.

2N + SnD w wersji upodobnionej do Lp II.
Łódź, pl. Niepodległości.
Foto: E. Haneman, fragment pocztówki z 1967 r.

 

Wagon doczepny SnD w wersji z końca eksploatacji
 

 

 
2N + SnD na linii 7.
Łódź, pl. Niepodległości.
Foto: E. Haneman, fragment pocztówki z 1967 r.

 
  Lp II + SnD - 467 na linii 7.
Łódź, ul. Zielona/Żeligowskiego.
Foto: Hans Lehnhart; ze zbiorów Łukasza Stefańczyka;
30.05.1967 r.
 

2N + SnD krótko po remoncie kapitalnym.
Łódź, pl. Niepodległości.
Foto: K. Kaczyński, fragment pocztówki z 1967 r.
 

2N1 - 184 + 5ND - 696 i Lp II + SnD na linii 14.
Uwagę zwracają istniejące jeszcze wentylatory dachowe.
 Łódź, skrzyżowanie Żeromskiego/Świerczewskiego.
Foto: ze zbiorów MKM MPK-Łódź; 1968 r.

 

 

Lp III - 168 + SnD - 462 na linii 6.
Łódź, ul. Obrońców Stalingradu/Zachodnia.
Foto: ze zbiorów Łukasza Stefańczyka, Wojciecha Dębskiego; 1969 r.
 

 

Wycofany z eksploatacji Lilpop LRL - 1052 oraz doczepne Sanoki, wśród których stoją m.in. wozy 463 i 465.
Łódź, zajezdnia Chocianowice.
Foto: ze zbiorów MKM MPK-Łódź; ok. 1971 r.
 

Doczepne Sanoki nie posiadały kominków dachowych oraz stojaków na okrągłe tarcze z numerem linii. W latach 60. zrezygnowano również z metalowych tablic, które wieszano na czołowych burtach w niektórych typach wagonów. W efekcie pod koniec Sanoki jeździły bardzo słabo oznakowane, a jedyną informacją była boczna tablica z przebiegiem trasy.
Wagony od początku do końca stacjonowały w dwóch zajezdniach. W ostatnich latach służby zajezdnia Tramwajowa najczęściej kierowała je na linie 13 i 17, a Dąbrowskiego na 6, 7, 14, 18, 23.
Pierwszą doczepę nr 473 wycofano 1 maja 1966 roku. Ostatnie z numerami 466, 467, 469, 474, 476 skreślono z inwentarza 10 marca 1973 roku.

Po wycofaniu z ruchu wszystkie podwozia zlikwidowano, natomiast większość nadwozi sprzedano osobom prywatnym, u których pełniły później rolę altanek działkowych. Po wielu latach udało odnaleźć się trzy wagony. Doczepę 461 odkupił w 1998 roku Tomasz Adamkiewicz. W latach 1999 - 2010 wagon został wyremontowany w warsztatach Międzygminnej Komunikacji Tramwajowej Sp. z o.o. na Helenówku i przebudowany na silnikowy nr 17. Od kilku lat ponownie jeździ po łódzkich torach i jest prawdziwą atrakcją licznych imprez.
Kolejnym wagonem jest 468, który posiadał nieco odmienną modernizację. Jak na swój wiek trzyma się bardzo dobrze, co bez wątpienia jest zasługą jego właścicieli. Ostatnim jak dotąd znalezionym wagonem jest 467, który po 44 latach zmienił miejsce postoju i od 2017 roku jest własnością autora strony.

     

 

Wagon 461 kilka miesięcy przed sprowadzeniem z działki do zajezdni Helenówek. 
Foto: Wojciech Dębski; 11.10.1997 r.

 

Tomasz Adamkiewicz przy swoim odrestaurowanym
Sanoku nr 17 (dawny doczepny 461)
Łódź, krańcówka Radiostacja.
Foto: Wojciech Dębski; 17.09.2010 r.
 

Wagon 468 w wersji upodobnionej do Lp II jako altana.
Foto: Wojciech Dębski; 14.08.2004 r.
 

Oczekujący na odnowienie wagon 467.
Foto: Wojciech Dębski; 3.06.2017 r.

 

Stany inwentarzowe

Rok

Stan na koniec roku

Wpisano sztuk

Numery taborowe pojazdów przyjętych na inwentarz

Skreślono sztuk

Numery taborowe pojazdów skreślonych z inwentarza

1929 23 23

461 - 483

-  
1930 23 -

 

-  
1931 23 -   -  
1932 23 -   -  
1933 23 -   -  
1934 23 -   -  
1935 23 -   -  
1936 23 -   -  
1937 23 -   -  
1938 23 -   -  
1939 23 -   -  
1940 23 -   -  
1941 23 -   -  
1942 23 -   -  
1943 23 -   -  
1944 23 -   -  
1945 23 -   -  
1946 23 -   -  
1947 23 -   -  
1948 23 -   -  
1949 23 -   -  
1950 23 -   -  
1951 23 -   -  
1952 23 -   -  
1953 23 -   -  
1954 23 -   -  
1955 23 -   -  
1956 23 -   -  
1957 23 -   -  
1958 23 -   -  
1959 23 -   -  
1960 23 -   -  
1961 23 -   -  
1962 23 -   -  
1963 23 -   -  
1964 23 -   -  
1965 23 -   -  
1966 22 -   1

473

1967 22 -   -  
1968 22 -   -  
1969 22 -   -  

W 1970 r. wagon 483 otrzymał numer 473''

1970 21 -

 

1

480

1971 9 -

 

12

463, 465, 468, 470, 471, 473'', 475, 477, 478, 479, 481, 482

1972 5 -   4

461, 462, 464, 472,

1973 - -   5

466, 467, 469, 474, 476,

   

Tabor tramwajowy
Strona główna
 

Strona utworzona 06.10.2017

© Wojciech Dębski
 Rozpowszechnianie oraz publikacja materiałów zawartych na tej stronie wyłącznie za zgodą autora.