W latach 1916 - 1927 do Tuszyna kursowały pociągi towarowo-pasażerskie obsługiwane trakcją parową. Swoją trasę kończyły w Tuszynie lub w oddalonym o 3 km Kruszowie, gdzie znajdowała się cegielnia. Przez pewien czas do Kruszowa jeździły również pociągi z wagonami pasażerskimi III klasy.
W 1927 roku oddano do użytku zelektryfikowany odcinek z Rudy Pabianickiej do Tuszyna. Ruch towarowy prowadzono na tej trasie jeszcze przez kilka lat, ale odcinka z Tuszyna do Kruszowa nigdy nie zelektryfikowano. Pierwszą krańcówkę dla tramwajów elektrycznych zlokalizowano na placu Reymonta, w centralnym punkcie Tuszyna.  Na przystanku wybudowano drewnianą poczekalnię. Tramwaje manewrowały tam przez 40 lat. W 1967 roku wydłużono trasę na ul. Piotrkowskiej o około 350 m. Przy ulicy Wschodniej wybudowano jednotorową pętlę. Mijankę na placu Reymonta wykorzystywano do końca eksploatacji linii tuszyńskiej.
 

Pętlę przy zbiegu ulic Piotrkowskiej i Wschodniej w Tuszynie oddano do użytku 3 kwietnia 1967 roku. Dzięki niej linię 42 mogły zacząć obsługiwać wagony jednokierunkowe, których modernizowano coraz więcej. Na początku lat 70. XX wieku na linii tuszyńskiej testowano również nowe "przegubowce".
Pętla była jednotorowa i dość skromnie wyposażona. Eksploatowano ją do 17 czerwca 1978 roku, do momentu likwidacji komunikacji tramwajowej na odcinku Rzgów - Tuszyn. Następnie została rozebrana. Teren po niej przez wiele lat był niezagospodarowany.