|
|
 |
Pamiątkowa fotografia
motorniczego Wacława Malinowskiego przy Fiacie 666 RN - 7.
Zdjęcie wykonano na terenie
zajezdni Chocianowice, ok. 1949 r. |
|
Typ:
Fiat 666 RN
Producent:
Włoska Fabryka Samochodów w Turynie Fiat.
Rok budowy: 1948
Ilość pojazdów w Łodzi: 7
Pierwszy przydział: MZK Łódź (zajezdnia
Chocianowice)
Ostatni przydział: MZK Łódź (zajezdnia
Chocianowice)
Data wpisu pierwszego pojazdu: 11.10.1948 r.
Data skreślenia ostatniego pojazdu: 1950 r.
Długość: 9500 mm
Szerokość: 2490 mm
Wysokość: 3200 mm
Ciężar własny: 8240 kg
PODWOZIE
Silnik: Fiat typ 366/45 sześciocylindrowy,
wysokoprężny o zapłonie samoczynnym
Pojemność silnika: 9,36 dm3
Moc silnika: 113 KM
Skrzynia biegów: 4-biegowa, mechaniczna
współpracująca z dwustopniowym reduktorem.
Wał napędowy: dwuczęściowy z przegubami
krzyżakowymi. Napęd na tylne koła.
Układ kierowniczy: przekładnia ślimakowa. |
Układ hamulcowy:
hamulec roboczy - jednoobwodowy, uruchamiany
hydraulicznie. Hamulec postojowy - mechaniczny,
działający na wał napędowy.
Zbiornik paliwa: 142 l
NADWOZIE
Spawane o konstrukcji szkieletowej połączone z
podłużnicową ramą nośną. Poszycia zewnętrzne boczne
z blachy stalowej. Ściany wewnętrznych i sufitu
wykończone płytami.
Podłoga: drewniana, pokryta
wykładziną PCV.
Ogrzewanie wnętrza: brak
Oświetlenie wnętrza: brak danych
Wentylacja: przesuwne szybki w bocznych oknach.
Stanowisko kierowcy: otwarte, po prawej stronie
Ilość miejsc siedzących: 42 + 2 osoby obsługi
(miękkie, pokryte skajem)
Ilość miejsc stojących: brak danych
Drzwi: jednoskrzydłowe - obsługa ręczna.
Liczba drzwi: 2
Układ drzwi: 0-1-1
Prędkość maksymalna: 78 km/h
Zużycie paliwa: 23 l/100 km |
|
|
Autobusy
Fiat 666 RN zakupiono w 1948 roku do obsługi pierwszej linii
autobusowej jaką uruchomiono w Łodzi po II wojnie
światowej. W odróżnieniu od egzemplarzy produkowanych w
Sanockiej Fabryce Wagonów, łódzkie Fiaty miały w pełni
zaokrąglone nadkola i nie posiadały z przodu tablicy
kierunkowej na dachu.
Były jedynymi autobusami w historii łódzkiej komunikacji, które
miały
stanowisko kierowcy po prawej stronie. Również po tej stronie
znajdowały się dwie pary jednoskrzydłowych drzwi - przednie
obsługiwał kierowca, a tylne konduktor.
Fiaty stacjonowały w zajezdni tramwajowej Chocianowice,
gdzie wydzielono dla nich specjalny plac postojowy. Do ruchu liniowego
wprowadzono je 11 października 1948 roku. Spośród siedmiu autobusów do codziennej obsługi linii A (długość
trasy 4478 m) wykorzystywano początkowo cztery. Tak wspominano w
prasie inaugurację:
Na trasie kursują co 15 min. 4 autobusy marki "Fiat".
Pierwsi pasażerowie bardzo chwalili sobie wygodne siedzenia
w autobusach. Gorzej, że "Fiaty" podobnie jak warszawskie "Chaussony",
są autobusami dalekobieżnymi i ich częste hamowanie na
przystankach powoduje dość intensywne zużycie.
Słabe zaplecze
techniczne oraz brak
doświadczenia w zakresie obsługi trakcji spalinowej sprawiły, że nawet
przy liczbie siedmiu pojazdów nie udało się utrzymać linii z pl.
Niepodległości do ul. Rzgowskiej przy Józefów. Linię skrócono więc do Chojen,
gdzie do obsługi tego odcinka wystarczały dwa autobusy.
Duża awaryjność
i mała przydatność w ruchu miejskim sprawiły, że w 1950 r. wszystkie
Fiaty sprzedano, a ich miejsce zajęły Mavagi Tr-5. Dalsze losy tych
pojazdów są nieznane. Jeden z autobusów został uwieczniony w 15.
minutowej Etiudzie Stanisława Lenartowicza z 1950 r. pt. "Dzieci
trudne". W jednej ze scen Fiat podjeżdża na przystanek (prawdopodobnie
na ul. Rzgowskiej) z tablicą kierunkową: "PL.
NIEPODLEGŁOŚCI".
|
|

Źródło -
"Głos Robotniczy" 2.06.1949 r.
|
|
|
Stany inwentarzowe |
Rok |
Stan
na koniec roku |
Wpisano sztuk |
Numery taborowe pojazdów przyjętych na inwentarz |
Skreślono sztuk |
Numery taborowe pojazdów skreślonych
z inwentarza |
1948 |
7 |
7 |
1 - 7 |
- |
|
1949 |
7 |
- |
|
- |
|
1950 |
- |
- |
|
7 |
1 - 7 |
|
|
|